Recenzja książki “Jak studiować życie w przestrzeni publicznej”: Jan Gehl, Birgitte Svare, przekład: Marta A.Urbańska
przez semhub
“W zasadzie każdy może obserwować życie miejskie” - ta myśl autorów towarzyszy nam po lekturze książki “Jak studiować życie w przestrzeni publicznej”. Dlatego stwierdzenie, że: “jest to pozycja dla wszystkich”, w tym przypadku nie jest na wyrost. Sprawdźcie dlaczego.
Dla architektów, urbanistów, polityków, samorządowców i…?
W przedmowie do wydania polskiego architekt Roman Loegler podkreśla, że:
Przesłaniem książki - opartej na blisko 50-letnim doświadczeniu Jana Gehla - jest unaocznienie urbanistom i politykom odpowiedzialnym za budowanie miast, jak ważne są wiedza o mieście i warsztat poznawczy umożliwiający tworzenie - za pomocą planów miast - scenariuszy ludzkich zdarzeń w przestrzeniach publicznych. Zachętą do stosowania w pracy urbanisty i w decyzjach samorządowców narzędzi wskazanych w niniejszej książce są wymienione w niej przykłady miast, w których jakościowe zmiany to rezultat zrozumienia zachowań ludzi tam żyjących.
Książka napisana jest przystępnym językiem (w dużej mierze dzięki świetnemu przekładowi Pani dr inż.arch. Marty Anny Urbańskiej) a zaproponowane metody studiowania życia w przestrzeni publicznej proste i tanie. Dlatego z zawartych w niej wskazówek skorzystają nie tylko profesjonaliści, ale też aktywiści miejscy oraz mieszkańcy, którym zależy na pięknej wspólnej przestrzeni publicznej.
W jednym z wywiadów współautorka książki Birgitte Svare podkreślała, że ma nadzieję, iż książka zainspiruje włodarzy miast do tego, by coś zrobić inaczej, a mieszkańców do obserwacji i zgłaszania swoich potrzeb. Bo tak naprawdę każdy może wyjść na miasto i zobaczyć, które rozwiązania działają, a które nie i to ma wielką moc.
Co znajdziesz w książce “Jak studiować życie w przestrzeni publicznej”
Podręcznik ten (bo i tak możemy nazywać tę książkę) zawiera 7 rozdziałów poświęconych różnym perspektywom przestrzeni publicznej.
1. PRZESTRZEŃ PUBLICZNA, A ŻYCIE PUBLICZNE: INTERAKCJE
Tutaj znajdziecie definicję przestrzeni publicznej w szerszej perspektywie oraz informacje o tym, co składa się na życie miejskie. Poznacie też podstawowe narzędzie studiów nad życiem w przestrzeni publicznej.
2. KTO, CO, GDZIE?
To podstawowe pytania, które usystematyzują obserwacje życia miejskiego. Co jeszcze można do nich dodać i jak je zastosować w praktyce? Tego dowiecie się z drugiego rozdziału.
3. LICZENIE, MAPOWANIE, ŚLEDZENIE I INNE NARZĘDZIA
Oddajmy głos autorom: Ten rozdział opisuje różne narzędzia systematyzacji i rejestracji efektów bezpośredniego obserwowania interakcji między przestrzenią publiczną a życiem w tej przestrzeni.
4. STUDIA NAD ŻYCIEM W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ Z PERSPEKTYWY HISTORYCZNEJ
Kiedy studia nad życiem w przestrzeni publicznej stały się specjalną dyscypliną? Od jakich publikacji i autorów się zaczęło? Warto uważnie prześledzić ten rozdział, bo znajdziecie tu mnóstwo inspiracji.
5. JAK TO ZROBILI: NOTATKI Z BADAŃ
Piąty rozdział jest szczególnie ważny dla nas jako producenta małej architektury. Znajdziecie tam m.in. studium aktywności i pretekstów do przebywania w przestrzeni publicznej oraz odpowiedź na pytania: “Gdy podwaja się liczba ławek, czy siada na nich więcej ludzi?”.
6. STUDIA NAD ŻYCIEM W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ A PRAKTYKA
Czyli studia przestrzeni publicznej i życia w niej z różnych typów miast przeprowadzone przez Jana Gehla lub biuro Gehl Architects. Dzięki tej perspektywie badawczej można porównywać różne miasta i zastosować w praktyce zaproponowane rozwiązania lub na ich podstawie poszukiwać własnych.
7. STUDIA NAD ŻYCIEM W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ A POLITYKA MIEJSKA
Ten rozdział napisano na przykładzie Kopenhagi - pierwszego miasta na świecie, w którym studia nad przestrzenią publiczną przeprowadza się już od dziesięcioleci: W Kopenhadze stało się wręcz oczywiste, że życie w przestrzeni publicznej jest dokumentowane i obserwowane, tak jak inne elementy składające się na politykę miejską.
W tym rozdziale autorzy opisują, dlaczego właśnie Kopenhaga stawia na badanie przestrzeni publicznej i jak do tego doszło.
Cel książki Jana Gehla i Birgitte Svare
Książka “Jak studiować życie w przestrzeni publicznej” została wydana przez Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, bo jak podkreśla Bolesław Stelmach, dyrektor tej instytucji:
W Polsce takie holistyczne ujęcie miejskich przestrzeni nie jest niestety obecne: ani w rozwiązaniach systemowych, ani w działaniach lokalnych samorządów, ani - at last but not least - w myśleniu i warsztacie urbanistów. Mamy nadzieję, że nasza publikacja będzie dobrym zaczynem, odebranym przez wszystkie te środowiska.
Jan Gehl i Birgitte Svare za główny cel książki uznają przede wszystkim chęć inspirowania. Inspirowania do studiowania interakcji między przestrzenią miasta a życiem miejskim. Inspirowania do stosowania przedstawionych narzędzi i metod. Autorzy uczulają jednak na to, żeby wiedzę zawartą w książce zawsze dostosowywać do lokalnych warunków.
Dajcie znać w komentarzu, czy czytaliście już książkę “Jak studiować życie w przestrzeni publicznej” i jakie macie przemyślenia na jej temat. Z przyjemnością podyskutujemy.